Wandelsport en het Italiaanse “Camminare!”

Wandelen is mijn grote passie! Sinds 2004 ben ik actief in de wandelsport. Buiten zijn, frisse lucht, (zon)licht en de nodige beweging om actief, gezond en fit te blijven, dragen bij aan dit wandelplezier. Én: als je wandelt, ga je vooruit! Het sociale aspect – in verenigingsverband – is eveneens een belangrijke motivatie. Daarnaast zit er ook een prestatiegerichte kant aan. Ik loop lange afstandswandelingen, zoals de 80 van de Langstraat (Waalwijk) en de Kennedymars in Someren en sinds 2019 is daar de Nijmeegse Vierdaagse bij gekomen. Dat vraagt het nodige doorzettingsvermogen en het volbrengen geeft een kick en veel voldoening. De vakanties in Noord-Italië zijn niet compleet als ik niet enkele pittige bergwandelingen gemaakt heb.

Geïnspireerd door deze bergwandelingen in Italië, is de naam “Camminare” voor mijn onderneming ontstaan. Dit betekent zoveel als “Lopen!” of “Kom, we gaan!” en deze opmerking werd door mijn Italiaanse berggids Ugo regelmatig gebruikt om de groep op gang te krijgen en te houden. Dankbaar ben ik voor deze indrukwekkende wandelervaringen en mooie herinneringen. Voor mij is en was Ugo een voorbeeld als gids en coach.

Ugo was een kanjer, goed op de hoogte van het gebied, rustig en met humor leidde hij je over ruige bergpaden, steil, langs afgronden en kloven. Als het spannend werd maakte hij een relativerend grapje in enkele Engelse of Duitse woorden. Ugo was een diesel, maar alert en hij bracht iedereen veilig naar de top. We aten pasta in een rifugio, vierden de prestatie soms zelfs met een wijntje en dronken vervolgens koffie met verse melk van de geit.

Weer terug naar beneden was het soms nog uitdagender, maar ook dan bewaarde hij de rust in de groep, zorgde dat we bij elkaar bleven, terwijl de vermoeidheid toesloeg. Ugo bracht ons veilig en wel weer terug in het dal.

Ugo is enkele jaren geleden gestorven aan kanker, kort ervoor was ik nog in Italië en toevallig zag ik hem en heb ik bewust afscheid kunnen nemen. Hij was tegen de 70 jaar. Ik had er veel moeite mee dat zo'n -tot voor kort nog- vitale en sterke man, zo moest eindigen.

Hij had altijd twee uitspraken. Als je vroeg: "Hoe ver is het nog?", of: "Hoe lang duurt het voordat we er zijn?" Was steevast zijn antwoord: "Twenty minutes!" Ongeacht de duur of afstand. Na een rust of als we te lang treuzelden, riep hij "Camminare!" Wat zoveel betekende als "Kom op, lopen!" of "We gaan!"

Dankbaar dat ik Ugo heb mogen kennen en dat ik heb mogen meemaken wat ik daar tijdens de wandelingen in Italië meegemaakt heb, spelen al deze aspecten bij de keuze van mijn bedrijfsnaam mee. De wandelsport, de mooie herinneringen aan de wandelingen in de Italiaanse bergen en de manier waarop Ugo gids was.

Het is mijn streven om met mijn onderneming “Camminare” zo als gids en coach nabestaanden te helpen bij het vorm en inhoud geven aan een mooi, bijzonder en persoonlijk afscheid, heilzaam en tot steun voor degene die verder leven.

Ook als adviseur, projectleider en interimmanager neem ik bij voorkeur de rol van gids en coach aan, o.a. door situationeel leiderschap.

Dat wil ik betekenen voor mensen en organisaties: Een gids, die vertrouwen uitstraalt, die overzicht heeft, die je houvast en structuur geeft en die de weg mee uitstippelt naar de bestemming. Onderweg de gevaren en hobbels ziet, is er slecht weer op komst? Gaandeweg in het project advies geeft en voorstellen doet tot bijsturing, besluitvorming en die betrouwbaar is, de hele groep veilig op de bestemming brengt. En iemand die, als het tijd is om voort te gaan, roept "Camminare!" en dat de groep er vertrouwen in heeft om erin mee te gaan en zo de voortgang erin blijft. De wandelgids leidt en begeleidt. Lopen doet iedereen zelf, anders kom je niet gezamenlijk op je bestemming. Dat laatste doet een beroep op mijn coachende vaardigheden om te stimuleren en motiveren.